من معتقدم در هر طرحی که خلق می کنم، باید انعکاسی از عشق و زندگی باشد.
باور دارم واسطه ای هستم برای خلق بخش کوچکی از زیبایی در جهان هستی.
هنگام خیال پردازی، گاهی به دنیاهای دیگر سفر می کنم تا فراتر از دنیای خودمان را ببینم. من گاهی اوقات ساعت ها به دیدن تصاویر کهکشان های دور یا زیبایی موجودات اعماق دریا می پردازم، چرا که همواره طرح های بی عیب و نقصی را به من نشان می دهند. هوش و خلاقیتی که در این مخلوقات الهی نهفته است به من الهام می بخشد. هدف نهایی من در زندگی، ایجاد طرح هایی به غایت شگرف و تاثیرگذار است، به گونه ای که با ناظرین ارتباط حسی برقرار کند.
الهام، ابزار اصلی طراحی من است. این ابزار میانجی بین من و جهان برتر است.
هیچ چیز از نظر من غیر ممکن نیست و من هرگز زندگی را در چارچوبی محدود ندیده ام. در دنیای من 2+3 لزوماً 5 نیست.
آموخته ام که هیچ چیز، بجز ترس ،ما را محدود نمی کند و هیچ چیز بجز افکارمان، ما را در چهارچوبی بسته قرار نمی دهد.
من بارها در زندگی ام شکست خورده ام و هرگز از رویارویی با شکست هایم نهراسیده ام. به این باور رسیده ام هر شکست مانند معلمی است که قصد دارد درس سختی را به ما بدهد.
آموخته ام که ما نمی توانیم به موفقیت بزرگ دست یابیم و باعث تغییر بشویم، مگر اینکه در مدار واقعی خود قرار بگیریم. هر یک از ما یک مدار منحصربفرد داریم و بزرگترین کشف زندگی این است که این مدار را بیابیم و خویشتن خویش را در آن قرار دهیم، حال آنکه تنها درصد کمی از مردم جهان در مدار واقعی خود هستند.
آموخته ام که رشد با درد همراه است و گاهی برای سرعت بخشیدن به رشد خود، باید درد های طاقت فرسایی را تحمل کنیم.
آموخته ام که هیچ آشنایی تصادفی نیست. هر آشنایی می تواند بر روند زندگی ما تأثیر شگرفی بگذارد.
به یقین گاهی برای رسیدن به چیزهای بزرگ باید سخاوتمند باشیم.
آموخته ام که پشت هر اتفاق به ظاهر بد، داستان خوبی نهفته است که برای نشان دادن چهره خود، به زمان نیاز دارد.
به تدریج به این باور رسیده ام که همه مردم می خواهند بالای کوه زندگی کنند بدون آنکه بدانند خوشبختی واقعی در صعود به قله است.